KARCZÓWKA – zespół klasztorny i kościół p.w. Świętego Karola Boromeusza -1628 r.
Góra Karczówka (340 m n.p.m.) będąca rezerwatem krajobrazowym i zwieńczona barokową świątynią jest nieodłącznym elementem krajobrazu Kielc,
a parafrazując sława Pawlikowskiej-Jasnożewskiej o Kopcu Kościuszki – naszą kielecką Fudżijamą.
To jeden z pięciu rezerwatów znajdujących się na terenie miasta. Karczówka widoczna z różnych części miasta jest jego ozdobą i pięknym tłem dla obserwatorów z dalszej okolicy. Nie wszyscy to doceniają, „siły postępu i demokracji ludowej” postanowiły wybudować wysokie bloki przecinające oś widokową z Pałacu Biskupów do Karczówki, są już nawet nowe postawione w XXI w.
Klasztor Bernardynów powstał na początku XVII w. jako wotum za ominięcie Kielc przez zarazę. Fundatorem był bp. Marcin Szyszkowski.
Do kościoła na wzgórzu od centrum miasta prowadzi prosta aleja Karczówkowska, przecięta torem kolejowym i nową ul. Jagiellońską. Ta trasa to ulubione przez kielczan miejsce spacerów,
dziś z dodatkową atrakcją – pięknym ogrodem botanicznym położonym na płd. stronie alei
u podnóża góry. Z widokami na Kielce i okolice.
Elewacja wsch. na dwóch narożach ma baszty, a w środku bramę prowadzącą na dziedziniec. Na dziedzińcu pomnik zakonnika zatopionego w modlitwie. Po kasacji zakonu w listopadzie 1864 r. w obiektach pozostał tylko jeden rezydent-wikariusz o. Kolumbin Tomaszewski.
On jeden starał się, żeby popadające w ruinę budynki przetrwały, zmarł w 1914 r.
Dopiero w 1918 r. klasztor przejęły Siostry Służebnice Najświętszego Serca Jezusowego
i przystąpiły do odnawiania mocno zniszczonych zabudowań.
Istnieje domniemanie, że wieże kościoła zaprojektował Kacper Bażanka. Są one podobne do projektowanej przez niego wieży na Wawelu. Powstały na początku XVII w. przy odbudowie obiektu po zniszczeniach przez Szwedów.
Widok z wieży kościelnej w kierunku wschodnim. Na horyzoncie nad Kielcami: od lewej Pasmo Masłowskie z Klonówką, na środku Góra Radostowa
i dalej widoczne Pasmo Główne Łysogór z Łysicą zakończone Świętym Krzyżem.
Powyżej cztery pory roku na Karczówce.
Niżej kilka widoków Karczówki
Z lewej figura Świętej Barbary wykonana w XVII w. z jednej z trzech brył galeny (ruda ołowiu) wydobytych na Karczówce przez gwarka Hilarego Malę.
Posąg ten znajduje się w kaplicy przy wejściu do kościoła. Pozostałe mniejsze bryły posłużyły do wyrzeźbienia figur Matki Bożej z Dzieciątkiem i Świętego Antoniego.