GRODZISKA

Grodziska w Stradowie, Wiślicy i wał kultowy na Świętym Krzyżu to najbardziej znane i widoczne obiekty.
Oczywiście istniało jeszcze wiele innych grodzisk, jednak ich ślad w terenie jest przeważnie mocno zatarty. Często stało się to na skutek powadzonych robót: budowa drogi, wału przeciwpowodziowego, ale także działania czynników naturalnych. Np. wielkie i kilka wieków trwające grodzisko
w Szczaworyżu jest zniwelowane, zarośnięte i w zasadzie niewidoczne. Niektóre są widoczne tylko dla wprawnego oka archeologa.

Przy grodziskach warto wspomnieć o t.zw. grodziskach stożkowatych. To są obiekty późniejsze, także o konstrukcji przeważnie drewniano ziemnej. Jedyny taki obiekt w rejonie Łysogór jest w Dębnie, XIV wieczny gródek opisany przez p. Janusza Kuczyńskiego (Tom XII Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach 1982 r.).

Wiślica – na pierwszym planie widoczne grodzisko. Fotografia z roku 1996.

Grodzisko w Stradowie, największe w Polsce.
Tu widoczna jest jego część tzw. zamczysko.
Być może była to stolica Wiślan.

Rozległy widok z grodziska.

Wał kultowy na Świętym Krzyżu – Łyścu

Grodzisko stożkowe w Dębnie.

 

 

Ciekawy obiekt w Bebelnie. Pozostała fosa grodziska stożkowego. Obecnie znajduje się na terenie prywatnym i tak właśnie jest wykorzystany.

Grodzisko stożkowe z drewnianą palisadą i wieżą konstrukcji zrębowej

Podstawowe systemy wałów dla grodzisk.

     1. ziemny z palisadą drewnianą

     2. drewniany

     3. mieszany z zastosowaniem kamienia.

ORIENTACYJNE POŁOŻENIE NIEKTÓRYCH GRODZISK