Gotyk to chyba najłatwiej rozpoznawalny styl. Strzelistość form, ostre łuki, wysokie okna, sklepienia żebrowe i przeważnie cegła jako podstawowy materiał łatwo zauważyć. System konstrukcji określamy jako filarowo-żebrowy, obciążenie z dachu przekazywane jest na żebra i filary z przyporami. Ściana jest tylko osłoną, dlatego mogą ją wypełnić duże okna. Sklepienie żebrowe mogło pokrywać dowolną powierzchnię nie musiał być to kwadrat jak poprzednio. Żebrowanie sklepień przybierało coraz to bardziej skomplikowane i urozmaicone kształty. Większość naszych kościołów jest niewysoka, jedno lub dwu nawowa, wystarczą przypory bez łuków przyporowych, które konieczne były w kościołach bazylikowych. W gotyku na dużą skalę zaczęto stosować cegłę, choć na południu Polski nadal korzystano z miejscowego kamienia, nie tak jak na północy kraju gdzie praktycznie używano tylko z cegły.
U nas nie ma ogromnych strzelistych świątyń z bogatym zdobnictwem, rozbudowanymi przyporami i bogato rzeźbionymi tympanonami w portalach. Nasz gotyk jest skromny, można powiedzieć mały, często z dobudowaną renesansową lub barokową kaplicą, ale na swój sposób piękny. Trzeba tylko pojechać do Szydłowa, Stopnicy albo Chotelu Czerwonego żeby się o tym przekonać.