Zapoczątkowany we Włoszech, styl wzorował się na budowlach starożytnych, ale nie naśladował ich, nie kopiował. Ważny jest rytm i harmonia, piękno form i proporcje w budynkach. Zapożyczano detale z budowli starożytnych.

Charakterystyczne dla odrodzenia są boniowane ściany i attyki kryjące dach pogrążony. Ten typ dachu w naszym klimacie nie sprawdził się i nie stał się popularny dla naszych budynków. Także kolumny, zdobione już inaczej portale i obramienia okien, no i oczywiście arkady są typowe dla renesansu.
Na kopułach pojawia się tzw. latarnia.

Do nas w związku z małżeństwem króla Zygmunta I z Boną Sforza, renesans dotarł wcześniej niż do Niemiec i Francji. Na dwór królewski przybyli liczni artyści z Włoch, byli zatrudniani przez dwór królewski, arystokrację i bogatych mieszczan, dlatego wznoszono i modernizowano głównie zamki, pałace, ratusze i kamienice. Nieliczne nowe kościoły były budowane jeszcze jako gotyckie, ale do wielu kościołów dobudowano renesansowe kaplice wzorowane na kaplicy zygmuntowskiej zbudowanej przy katedrze na Wawelu.